یادتان باشد باید برای منافع دولت و سازمان ازاین‌پس با ادبیات دیگری به نشست و برخاست با شاه ایران بپردازیم؛ ازاین‌پس زبان تملق بگشایید و باید مدام او را با کورش، پادشاه هخامنشیان مقایسه کنیم؛ همچنین سعی کنید مکرر ماجرای نجات یهودیان توسط کورش را در ذهن او تلقین کنید و از این نقطه ضعف او استفاده کنید؛ وای که اگر بدانید وقتی او را با کورش مقایسه می‌کنید چگونه گل از گل اش می‌شکفد؛ نقاط ضعف در افراد در حکم دسته‌های بازی برای دیگران است و عقل حکم می‌کند کسی سکان هدایت یک کشور را بر عهده بگیرد که یا نقطه‌ضعفی نداشته باشد یا این‌که حداقل راه نفوذ را داشته باشد؛ صحبت‌های آیزر هاول – رئیس موساد در زمان پهلوی – بی‌تردید مشخص می‌کند که چگونه شاه با نقاط ضعف شخصیتی و کودکانه بدل به آلت دستی برای سایر دول و ملل گشته بود. (1)

پی‌نوشت:

1) شکست شاهانه، صفحه 41 و 42