وقتی در بهار وارد سواحل دل‌انگیز لب دریای شمال شد، چنان نسیم و بادی طرب‌انگیزی از دریا به سویش وزیدن کرد که سرشار از لذت شد طوری که می‌خواست پرواز کند، انگار در فضا است و غم‌هایش را فراموش کرد؛ شب از نیمه گذشته بود، ولی دل کندن از

این نسیم برایش جانکاه بود و می‌خواست بیشتر صفا کند.

در برخی از زمان‌ها وزش نسیم و باد معنوی و آرام‌بخشی به دستور خدا بر جان‌ها می‌وزد، (1) باید لحظه شناس خوب و ماهری باشیم تا ظرف قلبمان را در مسیر این وزش‌ها قرار دهیم تا سرشار از معنویت، نور و آرامش شویم.

گوش و هوش دارید اوقات را

در ربایید این‌چنین نفحات را

نفحه‌ای آمد و شما را دید و رفت

هر که را می‌خواست جان بخشید و رفت

انسانی که نسیم خوش رجب را با قلبش احساس کند، دیگر کینه، کدورت و حسادت از قلبش فرار می‌کند.

پی‌نوشت‌:
1) رسول مهربانی صلی‌الله علیه وآله وسلم فرمودند: إِنَ‏ لِرَبِّكُمْ‏ فِي‏ أَيَّامِ‏ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا؛ در برخی زمان‌ها نسیم‌هایی است، توجه کنید و خود را در معرض آنها قرار دهید؛ بحارالانوار، جلد 68، صفحه 221، باب 66