حرکت امام حسین علیه‌السلام در کربلا تجلی تفسیر قرآن حرکت امام حسین علیه‌السلام حرکتی بر اساس آیات قرآن و درواقع تجلی تفسیر قرآن بود؛ با توجه به آیه قران و عبارت «لاَتَظْلِمُونَ وَ لاَتُظْلَمُونَ» (1) سلطه‌پذیری و سلطه گرى هر دو محكوم است، نه ظلم ببينيد و نه ظلم روا داريد؛ (2) این آیه شریفه در دستور کار همه انبیا و رسل قرار داشت لذا حرکت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام از مدینه به مکه و سپس به‌سوی کربلا تجلی این آیه شریفه است که درس بزرگی را به ملت‌های آزاد داد که نه ظلم کنند و زیر بار ظلم کسی بروند که این موضوع، یک جامعه انسانی وایمانی را برای ما ترسیم می‌کند.

در جامعه آرمانی نه‌تنها هر فردی مرزهای خود و دیگران را می‌شناسد بلکه هیچ‌گاه به مرزهای دیگران تجاوز نکرده و ظلمی را در حق آن‌ها روا نمی‌دارد امام حسین علیه‌السلام با حرکت بزرگ خویش، راه نورانی سعادت بشر را فراهم کرد. شعری از امام حسین علیه‌السلام معروف است

وَ إِنْ تَکُنِ الاَبْدانُ لِلْمُوتِ أُنْشِأَتْ ** فَقَتْلُ امْرِىء بِالسَّیْفِ فِی اللّهِ أَفْضَلُ: و اگر بدن‌ها براى مرگ آفریده‌شده، شهادت در زیر ضربات شمشیر درراه خدا بهتر است؛ (3) که بیانگر فرهنگ حیات انسانیت و آزادگی است لذا وقتی خبر شهادت حضرت مسلم به کاروان کربلا رسید سیدالشهدا این شعر را خواند و فرمود: شهادت و کشته شدن در راه خدا چه زیباست؛ درواقع مقصود ایشان آن است که زندگی دنیا یک مرحله‌ای است که از ابتدا مرگ در آن وجود دارد پس چه زیباست انسان مرگی را انتخاب کند که در راه خدا باشد و حیات واقعی در این نوع مرگ نهفته است؛ حقیقت شهادت‌طلبی را حیات و انسانیت است امام حسین علیه‌السلام با شهادت خویش، به تمام انسان‌ها حیات بخشید و امیدواریم عموم مسلمانان رهرو مسیر حق باشند، مسیری که اگر انسان چشم‌اندازی به پایان آن داشته باشد نه‌تنها از مرگ هراسی نخواهد داشت بلکه به مرگ درراه خدا افتخار می‌کند و با توجه به آیاتی مثل: وَ لاَتَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ؛ (4) درمی‌یابیم که حیات واقعی برای افرادی است که در راه خدا کشته‌شده‌اند. تأسی به اباعبدالله الحسین علیه‌السلام آن است که در مواقع حساس و بحرانی، از جان و نفس خود به‌راحتی درراه خدا گذشت کنیم و به مقام انسان‌های مقرب درگاه الهی نائل شویم، انسان باید همواره به الگوهای بزرگ فکر کند و درحرکت امام حسین علیه‌السلام بیندیشد اینکه ایشان 1400 سال پیش با کاروانی کم تعداد وقتی به صحنه کربلا رسید چگونه جاودان شدند به‌طوری‌که حتی باگذشت سالیان دراز هنوز هم از سیدالشهدا علیه‌السلام و 72 تن از یاران باوفایشان باعظمت و شکوه یاد می‌شود.

توجه به این الگوهاست که ایمان انسان را راسخ می‌کند همچنین علمای بزرگ ازجمله امام خمینی (ره) نیز به دلیل پیمودن مسیر انسانیت و آخرت، از چنین جایگاهی برخوردار شده‌اند. آیات شریفه قرآن، همواره ما را به تدبیر، تفکر و تعقل وامی‌دارد اینکه انسان باید تفکر کند که زندگی دنیا یک زندگی موقت است و باور کند که حیات در این دنیا یک حیات جاودانی نیست لذا انسان زمانی می‌تواند آن حیات جاودان را تجربه کند که گذشت و ایثار را سرلوحه کار خود قرار دهد همان‌طور که مقربان و بزرگان درگاه الهی این مسیر را دنبال کرده‌اند. (5)

پی‌نوشت:

1) بقره، آیه 279

2) تفسير نور، جلد ‏1، صفحه 444

3) تاریخ ابن عساکر (شرح‌حال امام حسین (علیه‌السلام))، صفحه 163؛ بحارالانوار، جلد 44، صفحه 374

4) آل‌عمران، آیه 169

5) کتاب: عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیت‌الله مکارم شیرازی، صفحه 354