معمولاً آدم‌های مذهبی کم‌تر گول و فریب شیطان را می‌خورند و به گناه آلوده می‌شوند؛ تا حرف از غیبت و تهمت پیش می‌آید، سریع خودشان را جمع می‌کنند، از دروغ فرار می‌کنند و... اما گاهی اوقات از دیگر راه‌های شیطان غافل می‌شوند.
برای درک بهتر این حرف، به این قضیه دقت کنید:
شیخ مرتضی زاهد که از عرفای به نام تهران بود، چند روزی حال روحی‌اش خراب شد؛ به‌گونه‌ای که رکعات نمازش را هم اشتباه می‌کرد. اطرافیان شیخ گفتند، حتماً شیخ مرتضی مشکلی یا بیماری خاصی پیدا کرده.
یکی از دوستان نزدیک شیخ، علت این پریشانی را از او پرسید. شیخ مرتضی جواب داد: راستش چند روز پیش، حدیثی را خواندم؛ در آن حدیث، پیامبر خدا (صلی‌الله علیه و آله) به حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) می‌فرماید: یا علی به اندازه‌ای که تو با خوبی‌ها و راه‌های هدایت آشنایی داری، شیطان نیز به همان اندازه با همه بدی‌ها و راه‌های گمراهی و ضلالت در زمین و آسمان آشنایی دارد... و سپس آقا شیخ مرتضی زاهد با نگرانی و اضطراب، به آرامی و زیر لب گفت: «... و من با این شیطان چه کنم؟»(1)
شیطانی که به این اندازه مسلط به فریب دادن ما انسان‌هاست، هیچ وقت آرام نمی‌گیرد، پس مواظب باشیم با امید بستن به رحمت و کرامت الهی، فریب شیطان را نخوریم.
پاورقی:
1. کتاب آقا شیخ مرتضی زاهد، محمد حسن سیف اللهی، ص 153.
