همان طور که خیلی از ماها می‌دانیم، در عصر هخامنشی، ازدواج برادر با خواهر خود یک امر رایج بوده و این را برای خود یک افتخار بزرگ می‌دانستند.
شاید بعضی‌ها خرده بگیرند سند حرف‌های که می‌زنید در کدام منبع آمده است! از جمله منبع مورد استناد، منظومه «ویس و رامین» که توسط فخرالدین اسعد گرگانی در قرن پنجم هجری از روی متنی پهلوی سروده شده است، تماما داستان عشق بازی خواهر و برادری با یکدیگر است، که مربوط به عصر اشکانی می‌باشد.
کلبرگ درباره این منظومه می‌گوید: «عقاید پارسی زرتشتی، مانند ازدواج خواهر و برادر و تاثیر ستارگان در سرنوشت انسان در منظومه فراوان است.
در کتاب ارداویرافنامه آمده است: که «ویراز» که یکی از بزرگان زرتشتی بود، با هفت خواهر خود ازدواج کرد.
منبع:
1. مرتضی راوندی، تاریخ اجتماعی ایران، ج 1، ص 590
2. اردویرافنامه، بند 3، به قلم رشید یاسمی
