هنوز بعضی ها در کشور هستند که تا طلبه ای می بینند فکر می کنند نماینده رهبر است، نماینده دولت و مجلس، حتی قطعی برق منزل شان را از چشم آن طلبه بیچاره می بینند، گرانی و اختلاس و اعتیاد و بالا رفتن آمار طلاق و بدحجابی و جمع کردن ماهواره ها و.... که جای خود دارد، مردی در خیابان به دیگری می گفت: "مگه نوکر باباتم که به خودت حق میدی باهام تند حرف بزنی!؟" فهمیدم باید تحمل تندگویی های مردم را داشته باشم، طلبه نوکر اهلبیت است و اهلبیت، پدران امت، البته اردوی جهادی که رفتیم در روستایی محروم مردم میخواستند سلام شان را به حضرت آقا برسانم. . به نظر شما چرا برخی مردم کمبودها را از روحانیت میبینند ولی نعمتها و خدمات را نه؟؟؟ پ.ن: اگر انشالله روزی توفیق ملاقات آقا نصیبم شود، حتما به وعده ام عمل خواهم کرد.