حضرت ابراهيم عليه السّلام يكي از پيامبران صاحب شریعت می باشد. این پیامبر الهی در سرزمین بابل به دنیا آمد و در سن 175سالگی از دنیا رفت. نام پدر ایشان تارخ بود که در سنین کودکی از نعمت پدر محروم شد و پس از آن آزر عموی ابراهیم سرپرستی او را بر عهده گرفت.
حضرت ابراهيم عليه السّلام در دوران پادشاهی «نمرود» به دنیا آمد. در آن زمان منجّمین بازار داغی داشتند چرا که پرستیدن ستاره و خورشید و ماه در آن زمان در میان مردم رواج داشت. از همین روی به نمرود اطلاع دادند که به زودی پسری به دنیا خواهد آمد که تخت حکومت تو را از بین خواهد برد. نمرود از این خبر سخت بر آشفت و دستور داد تا زن و شوهر ها از یکدیگر جدا شوند و هر چه نوزاد پسر به دنیا می آید از بین ببرند. ولی به خواست خداوند حضرت در آن شرایط بحرانی جان سالم به در برد و بعد ها به عنوان پیامبر اولوالعزم برانگیخته شد.
حضرت ابراهیم با منطق استواری داشتند در راه اعتلای دین حنیف و توحید الهی زمات بسیاری کشیدند که در نهاین خشم نمرود را به همراه داشت و نمرود تصمیم به سوزاندن ایشان گرفت. مطابق بعضي از روايات شيطان به صورت انساني به نزد آن مردم آمد و نحوه ساختن منجنيق را به آنها آموزش داد و آنها ابراهيم را در «كوثي ربي» كه در سرزمين بابل است به آتش انداختند.و آتش به خواست خدا بر ابراهيم سرد شد و صفحه جدیدی از زندگی برای این پیامبر موحّد آغاز گردید.
در نهایت ایشان در سنّ 175 سالگي از دنيا رفت و مدفن او در حبرون در سرزمين فلسطين جايي كه اكنون به شهر ابراهيم خليل معروف است مي‌باشد.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاورقی:
1. رسولي محلاتي، سيد هاشم، تاريخ انبياء، چاپ سوم، انتشارات علميه اسلاميه، 1361 ش، ص 116 ـ 118.
