نظرقرآن درباره دوست پسر/دوست دختر بازی:
قرآن صراحتاً از ایجاد و برقراری رابطه ی دوستی میان دختران و پسران نهی فرموده و آنرا حرام اعلام میکند: تا آنجا که میگوید یک زن و دختر مؤمن هرگز نباید با یک مرد یا پسر رابطه ی دوستی داشته باشد یعنی این کار را حرام اعلام میکند:«وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدان»نساء آیه 25 و یا «وَ لا مُتَّخِذی أَخْدان» مائده-آیه 5 اما نکته ای که بسیار مهم است این است که قرآن به شدت از برقرای رابطه جنسی میان دختر و پسر نهی فرموده و حتی نزدیک شدن به این نوع از سکس نامشروع را نیز حرام اعلام میکند و میفرماید که به زنا نزدیک نشوید و این خود نشان میدهد که مسئله چقدر مهم است که حتی نباید به آن نزدیک شده چه برسد به این که این کار را انجام داد: «وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبیلاً »اسراء-32 قرآن و مسئله زنا: همانطور که گفتم قران حتی از نزدیک شدن به زنا نهی میکند اما اگر دختر و پسری تن به این گناه دهند و زنا کنند قران برای آنها تنبیه و مجازاتی دنیوی در نظر گرفته و آن 100 ضربه شلاق است و اینکه مؤمنان در دین خدا نباید نسبت به آنها رأفت داشته باشند: «الزَّانِیَةُ وَ الزَّانی فَاجْلِدُوا کُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فی دینِ اللَّهِ » نور-آیه2 اما در مورد زنای محصنه قضیه فرق میکند، زنای محصنه به زنایی گفته میشود که در آن دو طرف زنا(مرد و زن) هر دو متاهل باشند که در این صورت مجازات آنها از نظر اسلام ، سنگسار می باشد زیرا آنها علاوه بر اینکه متاهل هستند از شهوت های خود تبعیت کرده و به همسر خود خیانت نموده و با دیگری همبستر شده اند البته حکم زنای محصنه در قرآن نیامده است ولی از نظر اسلام حکم زنای محصنه سنگسار است، در سنگسار اگر شخص زانی(زناکار) خود به گناه خود اعتراف نکرده باشد و قاضی بوسیله شاهد یا قرائن و شواهد دیگر به محرض بود جرم وی پی ببرد شخص زناکار را در گودال برای سنگسار قرار دهند و وی بتواند از آن خارج شود باید دوباره به گودال برگردانده شده و سنگسار شود تا بمیرد، اما اگر خودش به گناهش اعتراف کرده باشد و از گودال فرار کند دیگر نیازی به برگرداندنش به گودال و سنگسار او نیست و او آزاد است،
قرآن و مسئله لواط: قرآن از لواط به شدت نهی کرده و درمورد قوم لوط ، خبر از عذاب شدید آنها می دهد، قرآن مسئله لواط را قطع راه تولید نسل و مسیر طبیعی زاد و ولد بشر می داند: «تَقْطَعُونَ السَّبیل» عنکبوت-29 و در مورد قوم لوط و از زبان حضرت لوط (ع) میفرماید که هیچ کس از جهانیان نسبت به قوم لوط در این کار(لواط) سبقت نگرفته است: «وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمین»عنکبوت-28 از نظر اسلام مجازات کسی که لواط کند و یا لواط دهد این است که یا با شمشیر گردنش زده شود و یا از کوه پرت شود و یااینکه در درون آتش انداخته شود و از همه سخت تر افکنده شدن درون آتش است، البته در هیچ جای قرآن به این حکم اشاره ای نشده است .
قرآن و مسئله ازدواج : قران کریم در مورد ازدواج تکیه اصلی و اساسی را بر تقوا گذاشته است و آنرا ملاک و معیار می داند حتی میگوید که اگر زن زیبا و با جمالات و کمالاتی وجود داشت اما مشرک بود نباید با آن ازدواج کرد و کنیزی که زیبایی ظاهری ندارد اما ایمان دارد از آن زن مشرک بهتر است: «وَ لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَ لَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَ لَوْ أَعْجَبَتْکُم» بقره-221 درمورد انتخاب همسر هم میگوید که نباید ترس از فقر مانع از ازدواج شما شود بلکه ازدواج کنید تا خدا از فضل خودش آنها را درصورتیکه فقیر باشند، بی نیاز کند: «وَ أَنْکِحُوا الْأَیامى مِنْکُمْ وَ الصَّالِحینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ » نور 32 در مورد اینکه زن در برخورد با مرد غریبه و یا خواستگار چگونه باید رفتار کند، قرآن نظرش بر حیاء و خویشتن داری است نه مثل برخی که با دیدن خواستگار خود را باخته و محو او شده و خود را زیبایی های ظاهری خود را بر او عرضه میکنند، قران در مورد دختر شعیب(ع) که با موسی(ع) برخوردی داشته بود و او را به نزد پدرش می برد میگوید که او با حیاء راه می رفت: «تَمْشی عَلَى اسْتِحْیاءٍ » قصص- 25 پس تقوا و حیاء عامل مهمی در زندگی زنا شویی و انتخاب همسر است.
