امام على عليه السلام : چون در سخن گفتن مغلوب شدى، مبادا در سكوتْ كردن مغلوب شوى إذا غُلِبْتَ على الكلامِ فإيّاكَ أنْ تُغْلَبَ على السُّكوتِ ميزان الحكمه ج2 ص385
سکوت بعضی از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) این چنین بودند که سنگی در دهان می گذاشتند و هر وقت می خواستند حرفی بزنند، با خود فکر می کردند که آیا برای خداست؟ اگر بود، سنگ از دهان بیرون کرده و سپس تکلم می کردند، عده ای از صحابه پیامبر معمولا ساکت بودند و گاهی همانند آدم مغموم، آهی از سینه می کشیدند و حرف زدن آنها شبیه افراد بیمار بود، از جمله ربیع بن خُثیم این چنین بود که در اوایل هر روز، کاغذی پیش خود گذاشته و هر چه را می گفت در آن می نوشت پس در شب آنچه را نوشته بود مطالعه کرده و به نفس خود از روی محاسبه می گفت آه، کم گویان نجات یافتند و ما بسیار گفتیم.
منبع: مصباح الشریعه، تذکرة الحقایق، باب 27
