راستی اگر انسان کمترین شناخت از خود و جهان هستی داشته باشد می داند در برابر عالم بزرگ هستی چه اندازه کوچک است؟ حتّی اگر گردنش همطراز کوهها شود«تازه بلندترین کوههای زمین در برابر عظمت زمین کمتر از بر آمدگی های پوست نارنج نسبت به آن است»همان زمینی که خود ذرّه ای ناچیز در برابر کهکشانهای عظیم است، آیا با این حال،کبر و غرور ،دلیل جهل و نادانی مطلق نیست؟کوتاه سخن آنکه تواضع از امتیازات و ارزش های خاص پرهیزگاران وارسته است، امیر المؤمنین (علیه السلام )در ضمن شمارش اوصاف پرهیز گاران می فرماید:«وَ مَشیُهم التَّواضُعَ»روش و راه رفتنشان ،با تواضع و فروتنی است.
منابع کافی ج 2 ص 312 نهج البلاغه:خطبه 193