نحوه برخورد با فقیر و ثروتمند
در روز قیامت از حضرت صادق (علیه السلام) روایت شده است که چون روز قیامت شود دو بنده مؤمن را از براى حساب باز دارند که هر دو از از اهل بهشت باشند، منتهی یکى فقیر باشد و دیگر غنى در دنیا، فقیر گوید: پروردگارا، از براى چه مرا باز مى دارى به عزت تو سوگند که مى دانى به من ولایت و حکومتى و یا مال زیادى نداده بودى که حق تو در آن باشد و من نداده باشم و روزى مرا به قدر کفاف مى دادى، پس خداوند جلیل فرماید که راست مى گوید بنده مؤمن من، بگذارید تا داخل بهشت شود و آن که غنى باشد انقدر او را نگه مى دارند تا آنقدر عرق از او جارى شود که اگر چهل شتر بیاشامند آنها را کفایت کند. پس از آن داخل بهشت شود پس فقیر به او گوید که چه چیز تو را نگاه داشت؟ گوید: طول حساب؛ پیوسته چیزى بعد از چیزى از تقصیرات ظاهر مى شد و خدا مى بخشید تا آنکه مرا به رحمت خود فرو گرفت و مرا به توبه کاران، ملحق گردانید نکته مهم در روایت فوق توجه داشته باشید که در روایت فوق اینطور ذکر شده که هر دو بنده مؤمن بودند لذا آن فرد غنی و ثروتمند قاعدتاً مالش هم حلال بوده ولی حساب و کتاب همان مال حلال به قدری سخت بوده که بندگان ثروتمند می گویند ای کاش ما هم در دنیا مانند شما به فقر آزمایش می شدیم تا اینجا حساب راحتی داشتیم.
منبع: شیخ صدوق ،کتاب منازل الاخره
