اگر بخواهیم یک دختر را با روحیات کاملا دخترانه تربیت کنیم ابتدا باید یک الگوی مناسب را از یک زندگی زنانه در معرض دید او بگذاریم، چرا که بسیاری از مفاهیم تربیتی در فرزند بر اساس دیده های او ایجاد می شود و بهترین الگو برای او مادر و یا عمه و خاله اوست پس مادر باید حتما یک رفتار کاملا زنانه در مقابل دختر داشته باشد برای تحقق این مهم نیاز است که به چند مسئله توجه شود :
1-مادر پوشش مناسبی داشته باشد و فرزندش را نیز ترغیب به پوشیدن لباس مناسب و کاملا دخترانه بکند، اگر این مسئله در خانه به طور کامل رعایت نشود ، نتیجه اش این می شود که دختر در جوانی و نو جوانی علاقه به پوشش مردانه پیدا می کند و هیچ علاقه ای به پوشیدن لباس دخترانه ندارند وقتی ریشه ان را برسی می کنیم می بینیم مثلا مادر علاقه زیادی به پسر داشته و وقتی فرزندش به دنیا می اید می خواهد به دخترش تحمیل لباس پسرانه بکند این بچه به یک سنی که برسد دیگر دوست ندارد لباس دخترانه بپوشد وعلاقه به پوشیدن لباس پسرانه پیدا می کند .
2-کار هایی که دختران باید بر اساس جنسیتشان یاد بگیرند، به آنها محول شود ، حال چه به صورت بازی باشد و چه به صورت واقعی، مسئولت هایی که یک خانم در خانه دارد مثل مرتب کردن خانه ، شست و شوی خانه ، غذا پختن در خانه و ... این کار ها متناسب با جنسیت انهاست . حال اگر مادر ، در خانه از کار خود راضی نباشد و هی نق بزند و از کارهایی که به دوشش امده اظهار بی علاقگی کند ، مثلا بگوید من چقدر بد بخت هستم ، من کلفتم و ... این حرف ها موجب می شود که دختر از رفتار های دخترانه متنفر شود و علاقه داشته باشد که رفتار های پسرانه انجام دهد چرا که این کار ها را بد و منفور تصور می کند و در آینده نمی تواند با علاقه به انها مشغول شود وقتی حضرت علی و حضرت زهرا در مورد کار های منزل با پیامبر مشورت می کنند ایشان می فرمایند کارهای داخل منزل با زهرا سلام الله علیها و کارهای بیرون منزل با علی علیه السلام بدون شک این تقسیم بندی کارها به خاطر تفاوت اساسی بین زن و مرد در جسم و روح و خلقیات و احساسات و ... بوده است و هر یک بر اساس روحیه خود باید کار مناسب با خود را انجام دهند ، و این یک افتخار برای زن است نه یک تحقیر چرا که برای هر قدم ان اجر جهاد داده شده است زن مسلمان کار در منزل را عبادت می داند و به ان مشتاق است، هنگامی که پیامبر این تقسیم کاری را بیان کردند حضرت زهرا بسیار خوشحال شدند و این گونه فرمودند : فَقَالَتْ فَاطِمَةُ فَلَا يَعْلَمُ مَا دَاخَلَنِي مِنَ السُّرُورِ إِلَّا اللَّهُ بِإِكْفَائِي رَسُولُ اللَّهِ ص تَحَمُّلَ رِقَابِ الرِّجَالِ. (1) جز خدا كسى نمى داند كه از اين تقسيم كار تا چه اندازه خوشحال شدم ، زيرا رسول خدا مرا از انجام كارهايى كه مربوط به مردان است ، بازداشت زنی از لحاظ روحی سالم تربیت شده است که اگر به خاطر دلائلی مجبور شد بیرون از خانه کار کند ، هنگامی که به او می گویند ایا شغلت را دوست داری ؟ جواب بدهد : نه ، ولی مجبور هستم این علامت ان است که این زن درست تربیت شده است و روحیات زنانه دارد و به خوبی می تواند نقش همسری برای شوهر و نقش مادری برای فرزنش را ایفا کند، شاعر بسیار زیبا می گوید : آن‌گاه كه زن جامه‌ي تقوي پوشد در تربيت صحيح طفلش كوشد در سايه‌ي قرب خالق بي‌همتاست از خانه‌ي او چشمه‌ي هستي جوشد مادر باید همیشه جملات مثبت را به دختر خود بگوید . دخترم چقدر دوست دارم که با هم غذا بپذیم من همیشه دوست دارم خونه را مرتب کنم و ... مادر علاوه بر این که خودش کار های منزل را انجام می دهد باید دخترش را هم به این کار بطلبد .
3-در محیط خانواده مادر هیچ وقت کار های ارزشی را به عنوان یک تنبیه قرار ندهد و از ان سوء استفاده نکند، مثلا مادر بگوید چون امروز خیلی اذیت کردی مجازات تو این است که غذا را تو درست کنی و یا این که خانه را تو جارو بزنی و یا این که ظرف بشوییاین نوع تنبیه باعث می شود که دیگر دختر ما هیچ وقت به این کار از خود علاقه نشان ندهد .
4-بازی دختران باید بر اساس مسئولیت آنها در اینده تعریف شود، یک دختر بچه می توانند با بازی کردن با عروسک خود ، نگه داری و مراقبت از فرزند را یاد بگیرند و یا با مامان بازی کردن کارهای خانه را اموزش ببینند علاوه بر این که بازی باید مناسب باشد ، نقشی هم که در بازی انجام می دهد باید مناسب با شخصیت خودش باشد، مثلا در مامان بازی هیچ وقت نقش پدر و یا پسر را به او ندهیم و همیشه نقش دختر و یا مادر و یا خاله را به او بدهیم که مناسب با جنسیت اوست تا این که بتواند در جایگاه خودش رشد کند و تقویت شود . فلذا بازی یک وسیله اموزشی است نه صرفا یک سرگرمی و بازی تا هفت سالگی به عنوان یک کلاس درس برای کودک مطرح می شود .
(1)بحار الأنوار (ط - بيروت) / ج43 / 81 / باب 4 سيرها و مكارم أخلاقها صلوات الله عليها و سير بعض خدمها ..... ص : 81 ادامه دارد .....
