در حکومت اسلامی ، مسلمین تا می توانند باید از اشغال مناصب دوری کنند ؛ این نه به معنای منصب نگرفتن در حکومت اسلامی است بلکه به این معناست که مسلمان حقیقی از رقابت کردن بر سر مسئولیت ها دوری می کنند چرا که مسلمان ، زمانی که می تواند مسئولیت را بپذیرد و هیچ کس را از خود بهتر در انجام وظایف نمی بیند ، اقدام به پذیرش مسئولیت می کند، اما اگر اشخاصی هستند که توانایی چنین امری را ندارند و صرفا به خاطر بازهای سیاسی ( به معنای رایج معاصر آن) می خواهند چنین مسئولیتی را تقبل کنند ، چنین سبکی و روشی اسلامی نیست... در جامعه ی اسلامی ، مسلمین برای رسیدن به مناصب حکومتی ، رقابت نمی کنند ، دست و پای همدیگر را نمی شکنند و اگر کسی را شایسته دیدند و خود را ناشایسته ، وارد عرصه نمی شوند و خوشحال می شوند از اینکه این بار سنگین مسئولیت از دوششان برداشته شد.... در حدیث ٱمده : هرکس مسئولیت ۱۰ نفر را به عهده بگیرد ، روز قیامت در حالی که بار سنگینی بر دوش دارد وارد می شود و از این بارسنگین نمی تواند رها شود ، مگر در صورتی که عدالت را در منصب و حکومتش را اجرا کرده باشد....
منبع: المظالم ، آیة الله الشهید السید عبدالحسین دستغیب رحمه الله تعالى، صفحه ی ١٣٠
