وَيُزَكّيهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ وَإِن كانوا مِن قَبلُ لَفي ضَلالٍ مُبينٍ و آنها را تزکیه میکند و به آنان کتاب (قرآن) و حکمت می‌آموزد هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند!(۱)
دو برنامه مهم و اساسی اسلام به جامعه معرفی میکند که در سلامت مادی و معنوی جامعه نقش بسزایی دارد و موجب سعادت دنیا و اخرت جامعه می شود :
۱: تزکیه
۲: آموزش زمانی جامعه موفق خواهد بود و سبک زندگی اسلامی درآن نهادینه می شود که اخلاق یعنی تزکیه نفس و ترویج خوبی ها وجود داشته باشد و همچنین آموزش و علم اموزی حاکم باشد، آموزش و مبارزه با بی سوادی از وظایف هر حکومتی می باشد که امکانات را برای احاد جامعه فراهم کند تا همه قادر به شرکت در کلاس درس و موسسات اموزشی باشند و همچنین محتوایی مورد اموزش قرار بگیرد که موجب رشد و تعالی افراد جامعه شود ، محتوایی که به سواد جامعه کمک کند و جهل و نادانی و بی سوادی را از جامعه بر طرف کند، پیامبر عزیز خداصلی الله علیه وآله می فرمایند: «بالتعلیم ارسلت؛ من برای آموزش دادن فرستاده شده ام(۲) به همین اندازه که اموزش اهمیت دارد بلکه بیشتر از آموزش ، تزکیه نفس اهمیت دارد که جامعه متخلق به اخلاق حسنه تربیت شوند .جامعه ای می تواند محتوای اموزشی مناسب و رشد دهنده تولید کنند که خود تزکیه نفسو متخلق با اخلاق حسنه باشند .جامعه بی اخلاق حتی اگر در بالاترین نقاط علمی باشند بی ثمر است ، مقام معظم رهبری در همین مورد میفرماید : من چند تا از نقاط قوّتی را که در این مدت داشته‌ایم، عرض کنم، چند تا هم از نقاط ضعف را عرض کنم، یکی دیگر از ضعفهای ما این است که ما به موازات علم، به موازات پیشرفتهای علمی، پیشرفت اخلاقی و تزکیه‌ی اخلاقی و نفسی پیدا نکرده‌ایم؛ این عقب‌ماندگی است، البته امروز در مقایسه‌ی با قبل از انقلاب، بمراتب و مراتب بهتر است – در این هیچ شکی نیست – اما باید پیشرفت میکردیم در علم پیشرفت کردیم، در سیاست پیشرفت کردیم؛ باید در معنویت و در تزکیه‌ی نفس هم پیشرفت میکردیم، در قرآن هر جا تزکیه و تعلیم از زبان پروردگار است، تزکیه مقدم است بر تعلیم؛ آن هم تعلیم کتاب و حکمت – «یزکّیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة»(۱) – فقط یک جا از زبان حضرت ابراهیم، تعلیم مقدم است بنابراین ما از تزکیه‌ی اخلاقی و نفسی غفلت کردیم.
۱۳۹۰/۱۱/۱۴ ————- ۱: سوره جمعه ایه ۲ ۲: بحارالانوار، ج ۱، ص ۲۰۶٫
