بر اساس مطالبی که بیان شد روشن است که نه تنها اوقات بر نطفه تاثیر دارند بلکه تمام محیط اطراف بر روی آن اثر گدارند ، برخی امور که بر نطفه اثر دارند حالات شخصی هر یک از والدین و هر دو آنهاست ، در روایات از این که والدین با برخی حالات اقدام به نزدیکی و انعقاد نطفه کنند نهی شده و برای آنها آثار سوئی ذکر شده است که به برخی از مهمترین آنها اشاره ای گذرا می کنیم . رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود : « مَنْ جَامَعَ امْرَأَتَهُ وَ هِیَ حَائِضٌ فَخَرَجَ الْوَلَدُ مَجْذُوماً أَوْ أَبْرَصَ فَلَا یَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ».(من لا یحضره الفقیه، ج3، ص: 404) هرکه جماع کند با زن خود در حیض، پس فرزندی که به هم رسد مبتلا شود به خوره یا پیسی، پس ملامت نکند مگر خود را، در حدیث صحیح از رسول اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: « لَا تَتَکَلَّمْ عِنْدَ الْجِمَاعِ فَإِنَّهُ إِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ لَا یُؤْمَنُ أَنْ یَکُونَ أَخْرَس» (من لا یحضره الفقیه، ج3، ص: 552) وقت جماع سخن مگویید که بیم آن است فرزندی که به هم رسد لال باشد، و در آن وقت نظر به فرج زن مکنید که بیم آن است فرزندی که به هم رسد کور باشد. و در روایات دیگر از آن حضرت منقول است: باکی نیست نگاه کردن به فرج در وقت جماع، در چندین حدیث معتبر وارد شده است: مرد و زن در حالتی که خضاب به حنا و غیر آن بسته باشند جماع نکنند ، که هر که در حالت خضاب با زن خود جماع کند فرزندی که به هم رسد مخنث (خنثی، دو جنسه) باشد، در حدیث موثّق از حضرت صادق علیه السلام منقول است کراهت دارد مرد رو به قبله جماع کنند. (حلیۀ المتقین، باب چهارم ).
